| Gdzie i jak uzyskać pomoc? |
| Co robić, gdy ktoś z Twoich bliskich może mieć kontakt z sektą? Czego robić nie wolno Na wstępie zwróćmy uwagę, jak zachowują się ludzie nieprzygotowani do takiej sytuacji. Praktycznie za każdym razem zauważają problem zbyt późno. Mimo ewidentnych zmian w zachowaniu dziecka czy innej bliskiej osoby, nie dostrzegają, że za zmiany te może być odpowiedzialny wpływ sekty. Próbują je sobie tłumaczyć w "racjonalny" sposób, lekceważąc problem: - Zaczął czytać Biblię - to dobrze, widocznie zainteresował się bardziej wiarą. - Zaczął medytować - ta medytacja go rzeczywiście uspokaja. - Zgolił głowę - widocznie wszyscy koledzy tak robią. - Przestał jeść mięso - dzisiaj wegetarianizm jest w modzie. - Znalazł nowych znajomych - to dobrze, nie jest samotny. - Ci znajomi są trochę dziwni - dzisiaj wszyscy młodzi ludzie są dziwni. - Opuszcza zajęcia w szkole, nie wraca na noc do domu - to wina wieku dojrzewania. Gdy zaś pojawią się zachowania jednoznacznie negatywne, członkowie rodziny szukają wszelkich możliwych wyjaśnień, zamiast zauważyć działanie grupy destrukcyjnej. Często przy tym obwiniają bliskiego lub samych siebie, że za mało bliską osobę kochają, dlatego jej zachowanie się zmieniło. Gdy ktoś z zewnątrz powie, że bliski może być w sekcie, usłyszy najczęściej od nieprzygotowanej rodziny: - Sekta? On nie wszedłby w coś takiego. Gdy z czasem okaże się, że to prawda, rodzina w pierwszej kolejności chce "wybić z głowy" bliskiej osobie przynależność do sekty. Popełnia wtedy ogromny błąd, gdyż sekta zdążyła już przygotować swojego nowego członka na każdą reakcję. Podczas prób przekonania bliskiego w stylu: To przecież sekta! Czy jesteś ślepy, że tego nie widzisz? można zupełnie utracić kontakt z bliską osobą, który będzie potem ogromnie trudno odbudować. Gdy "wybijanie z głowy" nie powiedzie się (a rzeczywiście nigdy się nie udaje), rodzina zaczyna na zmianę oskarżać nowego członka sekty, siebie i każdego członka rodziny z osobna. Następują kłótnie i depresje poszczególnych członków, którzy zamiast obwiniać sektę, obwiniają siebie. Część członków rodziny nadal lekceważy problem. - Pewnie jest mu tam lepiej. - Jak będzie chciał to sam odejdzie. Zauważmy, że zupełnie nie rozumieją oni mechanizmów panujących w sekcie i zakładają, że nowy członek sekty ma pełną wolność wyboru. Bardziej wrażliwi członkowie rodziny przeżywają załamania, frustracje i "roztrzęsienia" emocjonalnie. Zaczynają więc szukać pomocy, jednak ich bezradność rośnie wraz z liczbą kolejnych instytucji, w których usiłowali uzyskać pomoc [D.Kuncewicz, T.Opolska, M.Wasiak, Sekty. Przedmiot fascynacji i zagrożeń, Warszawa 2000, s. 20-23]. Po długich poszukiwaniach trafiają do ośrodka informacji o sektach, o istnieniu którego wcześniej nawet nie wiedzieli. [ Z powodu ogromnego lekceważenia problemu sekt, niewiele osób zdaje sobie sprawę z istnienia takich ośrodków]. Podsumujmy więc sytuację z jaką spotykają się pracujący w ośrodku: Jeden z członków zgłaszającej się rodziny trafił do sekty. Jakiej sekty? Nawet tego rodzina najczęściej nie wie. Jak trafił do tej sekty? Rodzina zwykle nie wie, gdyż zamiast zdobyć informacje, krzyczała na członka sekty, chcąc "wybić mu sektę z głowy". Rodzina jest zupełnie nieprzygotowana do podjęcia jakiegokolwiek działania. W rodzinie nastąpiły liczne spory, jej członkowie są skłóceni. Panuje ogromne poczucie bezradności. Często rodzinie nie zależy na rozwiązaniu problemu, ale na "załatwieniu swoich spraw", rodzice często liczą, że pracownicy ośrodka "zrobią coś z ich dzieckiem". Kontakt z członkiem sekty został zerwany. Członek sekty czuje się pokrzywdzony, nie chce rozmawiać z rodziną. Szanse pomocy? - Bardzo małe. Przede wszystkim w takiej sytuacji potrzebna jest terapia dla całej rodziny, a pomoc członkowi sekty trzeba odłożyć na później. Można by temu wszystkiemu zapobiec, gdyby rodzina była przygotowana i zareagowała szybko i skutecznie. Jak zareagować właściwie? Nie wpadaj w panikę Twoje działanie musi być dokładnie przemyślane. Jeśli pozwolisz by o Twoim zachowaniu zadecydowały emocje, to przegrasz. Tutaj potrzeba zimnej krwi. Odpowiednio rozpoznaj zjawisko Przeczytaj nasze wskazówki, jak rozpoznać, czy ktoś z Twoich bliskich może mieć kontakt z sektą. Jeśli którekolwiek z nich wystąpi, należy zainteresować się tym bardziej. Jeśli bliska osoba spotkała rzeczywiście nowych ludzi, a przypuszczasz, że to sekta, to zamiast zaczynać polemikę, dowiedz się czegoś o nich. Nie wypowiadaj przy tym żadnych sądów czy ocen. Po prostu zapytaj i wysłuchaj odpowiedzi. Wnioski pozostaw dla siebie. Postaraj się nie wpływać negatywnie na kontakt z członkiem sekty Bądź miły, nie krzycz, staraj się nie kłócić. Sekta próbuje wmówić Twojemu bliskiemu, że wcale go nie kochasz, a kochają go tylko oni. Dlatego nowy członek sekty będzie bardziej wyczulony na sprzeczki niż zwykle. Postaraj się komunikować bez kłótni i utrzymuj dobry kontakt. Absolutnie nie wolno się z nim spierać na temat jego grupy. Powtarzaj mu bez przerwy, że go kochasz i że go nie porzucisz niezależnie od tego, co powie lub zrobi. Zbieraj informacje Przede wszystkim musisz zrozumieć problem. Dowiedz się, z kim spotyka się Twój bliski. Zachowaj przy tym przyjacielski ton, aby bliska osoba nie czuła się, jak na przesłuchaniu. Zadaj najpierw sobie pytania: Co się właściwie dzieje w moim domu? Co to za grupa, kto i po co ją założył? Czy można aż tak wpłynąć na człowieka? Jak oni mu to zrobili? Co mam robić w tej sytuacji? Część z tych informacji możesz uzyskać od Twojego bliskiego, jeśli będziesz zadawać pytania w sposób przyjazny. Na inne uzyskasz odpowiedź w ośrodku informacji o sektach. Dzięki postawieniu sobie takich pytań, będziesz wiedzieć, o co pytać pracujących tam osób. Notuj wszystkie adresy i telefony ludzi, z którymi bliski się spotyka. Zapisuj też tytuły nowych książek i broszurek, które przynosi do domu. Bliski oczywiście nie może wiedzieć, że zbierasz informacje. Nie mów mu ani o swoich podejrzeniach, ani o podjętych działaniach. Czytaj książki krytyczne wobec grupy. Zobacz, czy w Internecie nie ma stron prowadzonych przez byłych członków grupy. Szukaj kontaktu z byłymi członkami i osobami w podobnej do Twojej sytuacji. Razem można więcej! Przeczytaj książki poświęcone przeciwdziałaniu psychomanipulacji Psychomanipulacja w sektach i Jak uwolnić się od manipulacji psychicznej w sekcie autorstwa Stevena Hassana to najlepsze dotychczas wydane książki poświęcone sektom. Omawiają one problem z perspektywy rodziny, której członek znalazł się w sekcie. Możesz również sięgnąć do innej literatury. Zgłoś się jak najszybciej do ośrodka informacji o sektach Takie ośrodki znajdują się w każdym większym mieście w Polsce. Pracujący tam będą wiedzieli, jak Ci doradzić, ewentualnie do kogo odesłać. Zobacz: Adresy ośrodków informacji o sektach Spis adresów i telefonów ośrodków informacji o sektach i grupach psychomanipulacyjnych, ułożone województwami... Nie dawaj członkowi sekty żadnych pieniędzy Wiele sekt działa na zasadzie - oskarżaj rodzinę i bierz od niej pieniądze. Wszystkie pieniądze, jakie dasz członkowi sekty, zostaną przeznaczone na potrzeby grupy. Bądź gotowy na zmiany w swym życiu Doświadczenie wskazuje, że zawsze obok religijnych powodów wstąpienia do sekty, znajdują się także pozareligijne (atmosfera, uczucia, etc.). Być może, mimo iż jest to niewątpliwie dla Ciebie bardzo bolesne, bliski otrzymał w sekcie coś, czego nie doświadczył w rodzinie. Warto byłoby może zgłosić się na terapię rodzinną, aby poprawić stosunki w rodzinie, nauczyć się lepszych sposobów komunikacji. Wcale nie trzeba tego robić tylko wtedy, gdy stosunki rodzinne są katastrofalnie złe, ale można choćby dla samej ich poprawy. Zawsze przecież może być lepiej. Jeśli bliski zauważy zmiany w rodzinie na lepsze, może to bardzo pozytywnie na niego oddziałać. Nie trać nadziei Dopóki bliska Ci osoba żyje, istnieje szansa, że opuści sektę. Więzi rodzinne są silniejsze od tych, które tworzy sekta. Twoje zadanie ma polegać na przygotowaniu bliskiego do odejścia i ułatwienia mu powrotu do normalnego życia. _________________ |