Grupa: Administrator 
Lokalizacja: Admin
Posty: 1590 #294992
Od: 2009-6-1
| W ciągu ostatnich 30-40 lat lekarze, mając na myśli zespół objawów charakterystycznych dla nadpobudliwości psychoruchowej, posługiwali się różnymi określeniami. Z tego powodu można się spotkać w piśmiennictwie z wieloma terminami używanymi w odniesieniu do zespołu ADHD:
- zespół nadpobudliwości psychoruchowej
- zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
- zespół hiperkinetyczny wieku dziecięcego
- zespół nadruchliwości
- zespół minimalnego uszkodzenia mózgu
- zespół minimalnej dysfunkcji mózgu
- zespół zaburzeń hiperkinetyczno – odruchowych
- zaburzenie z deficytem uwagi i hiperaktywnością
- nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi
- lekka encefalopatia
- wczesnodziecięcy zespół psychoorganiczny
- ZDUN – zespół deficytu uwagi i nadruchliwości
Niektóre z tych określeń brzmią groźnie gdy je czytamy, gdyż sugerują, że nadpobudliwość psychoruchowa jest związana z uszkodzeniem mózgu. Tak przypuszczano jeszcze kilkadziesiąt lat temu, gdy nie były dostępne nowoczesne metody badania układu nerwowego. Obecnie na szczęście, wiemy już, że w zdecydowanej większości przypadków, ADHD nie jest wynikiem uszkodzenia tkanki mózgowej.
W polskim piśmiennictwie medycznym używa się obecnie dwu nazw: amerykańskiej - Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, oraz europejskiej - Hyperkinetic Disorder, czyli zespół hiperkinetyczny lub zaburzenia hiperkinetyczne.
_________________
A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto. |
